Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
2018-05-21

Pas op.....de duiker

Wij staan tegen zeven uur op, vandaag gaan wij weer wat mijlen maken. De bekende lunchpakketjes worden klaar gemaakt. Vanochtend niet een duik in het water, gewoon aan boord onder de douche. Het water was gisteren erg koud.

Om half negen gooien wij de trossen los. Er schijnt een waterig zonnetje.



Wij gaan via een zeer smalle opening 15 meter breed en 5 meter diep. Er liggen twee rode en twee groene boeien en er mag niet harder dan vijf knopen worden gevaren. Als je hierdoor bent, dan is het direct weer dertig meter diep.


Zo’n wirwar aan eilanden als hier, hebben wij nog niet eerder gezien. Dit is bijzonder. Ieder eiland heeft een naam, zonder waterkaart of plotter varen is hier geen optie. De gevarieerde diepten maken, dat je goed moet opletten. Het lijkt een beetje op de archipel van Stockholm.

Tegen half tien maak ik cappuccino wij hebben er zin in, waren tenslotte al vroeg op pad.

Ik kijk naar buiten en ineens een enorme plensbui. De jacks aan en de stuurautomaat brengt ons waar wij willen zijn. Er komt een mailtje van Marjo binnen met allerlei tips en voorstellen voor Venetie. Ja.....wij gaan er alles uithalen. Venetië here we come!


Een half uurtje later schijnt de zon en passeren wij een eiland met één huis erop, omringd door olijfbomen vanuit de verte te zien. Op het dak zijn diverse zonnecollectoren geplaatst.

De jacks worden weer opgeborgen en de zonnebrillen kunnen op. Wind & Water heeft de gang erin, wind pal tegen dus gewoon tandje gas erbij, met een snelheid van zeven knopen ”scheuren” wij tussen de Kroatische eilanden door.

Dan ronden wij het eiland Pasman. Wij varen nu naar het noorden, de kustlijn volgend en de fok kan uit, de kapitein neemt wat gas terug. Wij laten plaatsen als Biograd en Sukosan, dat de grootste jachthaven aan de Dalmatische kust heeft, aan ons voorbij gaan.

Er wordt hier druk gezeild, dat geeft een speciaal sfeertje.

Tegen twaalf uur is het tijd voor de lunch. 


Het klaargemaakte pakketje ziet er zo ⬆️ uit.

Een uurtje later varen wij de haven van Zadar binnen. Op kanaal 16 roepen wij de haven op, een juffrouw antwoordt dat er mannen op de steiger staan en ons vertellen waar we moeten gaan liggen.


Wij kijken om ons heen niemand te bekennen, dan ineens vier mannen met rode t-shirts aan roepen dat wij door kunnen varen. Ik sta in het gangboord en roep, dan ineens staat er iemand op de steiger en wijst. Op hetzelfde moment komt er een juffrouw naar buiten en schreeuwt vanaf de kade, pas op, pas op er is een duiker bezig. Jelle draait onmiddellijk aan het stuurwiel en weet de duiker te omzeilen. Oef...dat was rakelings. De duiker is lijnen aan de betonankers aan het vervangen. Wij leggen aan en Jelle geeft de bootpapieren aan de marinero. Nadat alles is opgeruimd, gaat Jelle naar het havenkantoor. Hij komt terug en vertelt dat de ligplaats bijna €100,00 is. Dit worden dus geen twee nachten, dat is duidelijk.


Tegen vier uur wandelen wij de oude stad Zadar in. In de tweede wereldoorlog is de stad voor 60% verwoest. Er is erg veel aan renovatie gedaan, maar er zijn maar weinig gebouwen en kerken over gebleven uit de oude tijd. Dat is duidelijk te zien.


Heel bijzonder zijn de trappen bij de moderne steiger aan de zee, dit noemt men het zeeorgel. Hier komt geluid uit. De architect Nikola Basic heeft het ontworpen. In de 70 meter lange trap aan de kade werden 35 plastic buizen met verschillende afmetingen onder een schuine hoek van de zee naar een schacht met openingen geleid. Afhankelijk van de golfslag en getij komt er lucht door de buizen en zo ontstaan verschillende tonen. In 2006 heeft de architect er een Europese prijs mee gewonnen.


Wij kijken nog wat rond, eten een ijsje en verlaten de oude stad. Bij de Studenac nog een paar boodschappen, dan terug naar Wind & Water. Wij hebben Zadar gezien en vertrekken morgen weer naar een ander eiland.