Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
Trapani

2013-10-01

Dinsdag

Op tijd eruit, want vandaag gaat Wind & Water de wal op.

Na het douchen, de lakens en laatste kleding in de wasmachine, dat kan dan precies droog zijn, als wij de wal op gaan.

Bernardo, onze capitano, heeft gezegd einde van de ochtend of na de lunch er uit.

In Italië is dat na half vier.

Hier gingen wij maar van uit, dan kan het alleen maar meevallen.

Tegen half twaalf komt Bernardo en vraagt ons naar de kraan te varen.

Wij helemaal blij, worden eruit getakeld en om half één liggen wij op de trailer, prima.

Er moet nog een plaatsje vrij gemaakt worden voor Wind & Water.

Wij kunnen nu de laatste dingen aan de boot doen en tot slot het dekkleed erover.

Hetgeen betekent, dat wij tegen vier uur klaar kunnen zijn.

Begin van de ochtend moet er een Italiaan uit met een Grand Soleil(merk van een boot).

Deze man lag aan het eind van de steiger, dus hij had al een praatje met Jelle gemaakt.

Het bleek dat hij voor het derde jaar hier in de winter op de wal ligt.

Hij was erg tevreden over de werf en hun personeel.

Afgelopen drie maanden heeft hij rond Sicilië gevaren en was enthousiast over het eiland.

Hij wilde nu naar Turkije, maar daar is een sceptertank  verplicht.

Zijn schip was al wat ouder en heeft nog geen sceptertank.

De komende winter wil hij dit realiseren in zijn schip.

Ik ga nog even de stad in om te kijken of ik schoonmaakazijn of natuurazijn kan vinden.

Wij kunnen dan wat flessen in de lege sceptertank gooien en in de watertank.

Baat het niet, schaadt het niet, is onze visie daarover.

Ik was bij een een kleine buurtsuper, zij verkochten helaas alleen maar wijnazijn van €3,50  de fles, dat vond ik wat teveel van het goede. 

Dus geen azijn in de tanks.

Volgend jaar eerder inslaan, als wij bij een grote supermarkt zijn.

Wij lunchen aan boord, ik doe de laatste afwas en ga het trapje af.

De tassen staan al onder het afdak te wachten.

Hier staat een grote tuintafel met gebloemd plastic kleed erop geschroefd, daar omheen twaalf groene tuinstoelen.

Het lijkt op een "gezellige" eetkamer.

Kunstgras op de vloer en in de hoek een groot koffieapparaat, daarnaast een koelautomaat gevuld met frisdrank. 

Je kunt er geld in doen en you get what you want.

Aan de overkant, zie ik een heel spektakel.

Er wordt een grote boot uit het water getakeld over een ander schip heen, vervolgens op een trailer gezet.

Inmiddels heeft Jelle Wind & Water toegedekt voor de komende zeven maanden en is het half vijf geworden.

Wij wandelen langs de Boulevard naar ons B & B.

Zij regelen een taxi voor ons, omdat wij al om half acht op het vliegveld moeten zijn.

Wij gaan ons lekker douchen en wandelen de stad in.

Als wij langs de boulevard lopen zien een verlicht cruiseschip dat is een foto waard.

We lopen de stad in met zijn mooie etalages en zijn gezellige straatjes.

Jelle weet een restaurantje waar wij gaan eten. 

Gusto heet het, ook in een smal gezellig steegje.

Wij beginnen met een heerlijke gemengde visschotel voor twee.

Een lekker wit wijntje en een fles water erbij.

Daarna kiezen wij beiden voor huisgemaakte pasta met kreeft.

Een koffie toe, het was heerlijk.

Tegen tien uur zijn wij op onze kamer, waar wij nog even de mail checken en naar bed gaan.

Ons laatste nachtje in Sicilië.


Trapani - Bergen op Zoom

2013-10-02

Woensdag

Om half zeven gaat de wekker.

Drie kwartier later zitten wij in de taxi.

Op het vliegveld checken wij in.

Het is toch wel makkelijk dat wij tegenwoordig twintig kilo aangeven.

Niet meer dat wegen en dan de zware handbagage.

Wij ontbijten en ik maak het blog af, wij hebben nog een uur de tijd.

Dit is het laatste blog van 2013.

Wij kijken terug op een interessante Italië tocht.

In totaal hebben wij deze zomer 1100 mijl gevaren.

De combinatie zeilen/motoren en het achterland bekijken bevalt ons nog steeds.

Het is natuurlijk ook fijn dat thuis alles goed verloopt.

Veel dank aan Leny die trouw een oogje in het zeil houdt en Jac die zorgt dat de tuin er netjes bij blijft liggen.

Dank je wel.

Lieve lezers wij wensen jullie een goede winter toe en in mei 2014 vervolgen wij onze tocht.

Eerst nog een stuk Sicilië en Malta daarna Griekenland.





Trapani

2013-09-28

Zaterdag

Gisteravond vroegen onze Franse buurtjes, die inmiddels op de wal staan, mee te gaan naar een gelati te gaan eten.

Om negen uur staan wij bij hun boot.

Wij stellen ons voor, zij heten Jean Pierre en Chantal.

Wij wandelen met zijn viertjes de stad in.

Zij brengen ons bij één van de beste gelateria's van Trapani.

Wij praten over van alles en nog wat, in het bijzonder over de maffia op Sicilië.

Zo komen wij aardig wat te weten over de bevolking van het eiland.

Tegen twaalf uur zijn wij aan boord en gaan te kooi.

Midden in de nacht tegen vier uur, horen wij een motorboot naast ons komen.

Zes mannen zijn aan boord en waren volgens mij even vergeten dat bijna iedereen om die tijd slaapt. 

Het aanleggen ging niet vanzelf in het donker. 

Er werd hard naar elkaar gepraat en geroepen. 

Wij zijn toch maar even uit het bed gekomen om te kijken of alles goed ging.

Klaar wakker gaan wij weer te kooi.

Een half uurtje later, is de rust weergekeerd.

Na het ontbijt en de douche, beginnen wij serieus aan het voorbereiden van het winterklaar maken van Wind & Water.

Jelle gaat op de knieën het teak dek schoon maken en schuren, daarna behandelt hij het.

Ik begin vast de granfoulards van de bedden te wassen.

De deckchairs worden geschrobd, kortom één en al actie op Wind & Water.

De Italianen die over de steiger voorbij komen kijken hun ogen uit.

Jelle ontvangt het ene na het andere compliment.

Zo vliegt de tijd.

In het begin van de avond wordt de olie ververst en zo zijn wij al een heel eind op weg.

Morgen de zeilen en de hoezen van de kussens.

Wij willen dan ook op de fiets naar de zoutpannen, die hier dicht in de buurt zijn.

Ik ga het kombuis in en verzin wat  van de restjes die wij gaan op maken.

Vanavond blijft het warm, koffie in de kuip en daarna op tijd te kooi.


Trapani

2013-09-29

Zondag

Na het ontbijt en de douche, komen onze Italiaanse buren aan boord.

Dat gebeurt niet geruisloos.

Zes volwassenen, waarschijnlijk papa, mama, zus, zwager en de eigenaar van de enorme speedboot en partner, daarbij nog twee kleine kinderen van hooguit een jaar.

Er wordt nogal luidruchtig geconverseerd.

Als het ene kindje niet huilt, dan huilt de ander wel.

Dit hebben wij tijdens ons verblijf in de diverse Italiaanse havens nog niet eerder mee gemaakt.

Gelukkig is het maar één boot.

Er komen nog enkele vrienden, maar daarna vertrekt de complete familie, waarschijnlijk om te gaan lunchen in de stad.

Rust aan de steiger.

Omdat de "haven" aan een stukje industriehaven ligt is er altijd activiteit.

Ineens zien wij een pilot bootje binnenvaren, die een grote zeeschip trekt.

Een uur later wordt er hard gewerkt om containers aan boord te hijsen.

Tegen half zeven is blijkbaar de lading aan boord en vertrekt het zeeschip dat getrokken wordt door twee sleepboten.

Jelle poetst, alles krijgt een beurt en wordt direct binnen opgeruimd.

Het reddingsvlot en de radar gaan naar binnen.

Tegen half vijf pakken wij de fietsjes en gaan op zoek naar de zoutpannen.

Er is zelfs een fietspad, alleen zo te zien wordt er niet veel gefietst er staat overal onkruid.

Na een half uurtje fietsen komen bij een soort windmolen met daarnaast een zoutpan.

Het blijkt dat Trapani in 1572 de belangrijkste stad van Europa was voor export van zout.

Er zijn nog veertig actieve zoutpannen tussen Trapani en Marsala.

Inmiddels zijn deze pannen beschermd natuurgebied sinds 1995.

Grote bergen zout staan naast de molens.

Het is een apart gezicht.

Wij fietsen verder en zien in de zoutpannen groepen flamingo's door het ondiepe water lopen.

Wij fietsen terug naar de boot.

Als wij aan boord komen blijkt de complete Italiaanse familie en nog twee gasten weer aanwezig te zijn.

Het is nog steeds dertig graden, dus zitten wij in de kuip, het duurt niet zo lang of we vertrekken toch maar naar binnen. Ik begin me het eten.

Vanavond wordt het krabcocktail, en gekonfijte canard met sinasppelsaus en roergebakken gemengde verse groenten. 

Wij eten binnen, wantndan horen we een stuk minder van onze buurtjes.

Wij hebben de airco aangezet, zodat het wat minder warm is.

Buiten blijft het spektakel doorgaan, de mama heeft blijkbaar gekookt, als er gegeten wordt is het wat rustiger. 

Inmiddels is het kwart over de tien en de kinderen huilen nog steeds regelmatig.

Het is nu weekend, wij zijn benieuwd hoe het morgen is.


Trapani

2013-09-30

Maandag

Vandaag gaan wij door met schoonmaken.

Er was regen voorspeld, daar hadden wij ons een beetje op voorbereid. 

Het bleken precies twee buitjes te zijn.

Ik had de gordijntjes gewassen en dacht, als het regent kan ik die terug hangen.

Dit is namelijk een monnikenwerk, de boven en onderkant moeten door een railtje, gelukkig hielp Jelle mij erbij zodat de klus wat sneller ging.

Ze hangen er weer fris bij.

De fok wordt opgeruimd.

Daarna krijgt de buitenboord motor van de rubberboot een beurt, de benzine moet eruit er mag niets achterblijven, dit is niet goed voor de motor.

Op de radarpaal bevestigt Jelle een kleine zonnecollector, die het de hele winter blijft doen, zodat de accu's op peil blijven.

Terwijl wij aan het werk zijn, zien wij aan de overkant veel politie auto's, mannen in witte uniformen en een grote bus, het terrein is zelfs afgezet.

Wat zou dat betekenen......

Er komt een sleepboot binnen die een heel groot schip trekt.

Het blijkt een schip uit Monrovia te zijn.

Natuurlijk heb ik direct de plaats op internet gezocht.

Het blijkt de hoofdstad van Liberia in West Afrika te zijn.

Het heeft 470.000 inwoners te hebben, er stonden wat foto's bij, waarop o.a. het verkeer er nogal chaotisch uitzagen.

Zo blijft een mens leren.

Opvallend is wel dat het bootje van de kustwacht om de boot uit Monrovia blijft varen.

Jelle gaat de spiegel(achterkant) van de boot nog even poetsen, tenslotte liggen wij aardig op schema.

Tegen achten duik ik het kombuis in en maak een salade met allerlei ingrediënten erin die niet bewaard kunnen blijven. We eten en lekker van.

Jelle doet de afwas en ik kan aan het blog werken.

Vandaag was het een heerlijke temperatuur met veel wind, die houdt het aangenaam aan boord tijdens de werkzaamheden.

Vanavond is het voorlopig de laatste keer dat wij aan boord slapen.

Buona Notte.