Vrijdag 25 mei 2012

Formentera
Formentera is een klein vlak eiland. Het is 18 kilometer lang en 2 kilometer breed. In totaal wonen er ongeveer 10.000 mensen op het eiland.
De hoofdstad is Sant Francesc en heeft 3.000 inwoners.
Vandaag fietsen wij naar Cala(baai) Saona.
Een prachtig strand waar verschillende boten voor anker liggen.
Jelle maakt wat foto’s. Daarna gaan wij samen de mooie blauwe zee in.

’s Avonds komen Nadine en Gino nog even een wijntje drinken.

Wij spreken af dat wij maandag samen ‘op” zeilen naar San Antonio(Ibiza).

Zaterdag 26 mei 2012

Formentera
Vandaag moet er wat geklust worden. Jelle begint aan het maken van een takeltje voor de buitenboord motor. Een beugel op de radarpaal, die op dit moment dient als houvast bij het aan boord komen via het trapje.
In de Middellandse Zee lig je namelijk met de achterkant(spiegel) van de boot naar de steiger. Dit betekent dat je wat verder van de steiger af ligt en door middel van een plank of een trapje van je boot af gaat.
In de ochtend doe ik wat boodschappen voor het weekend.
’s Middags pak ik de fiets en mijn handdoek en ga naar het strand. Het is druk op het strand, waarschijnlijk doordat het weekend is.

Zondag 27 mei 2012
Eerste pinksterdag
Formentera
Na de koffie pakken wij de fietsen, want vandaag is het de laatste dag dat wij op Formentera zijn.
Volgens de Capitool reisgids moeten de stranden Migjorn en Saona de mooiste
zijn. Het strand Migjorn zijn wij nog niet geweest, dus gaan wij daar heen.
Wij gaan daar wat zwemmen en daarna ergens uitgebreid lunchen.
Heerlijk dat fietsen, want bewegen is goed voor ons lichaam en houdt ons lijf soepel (mijn idee).
Na het strand gebeuren, vinden wij een mooi terras met lounge banken en stoelen, goed om te lunchen. Het smaakt heerlijk.

Aan het eind van de middag gaan wij nog even naar “Cumulus” (de boot van Gino en Nadine). Als wij in de kuip zitten komen ook Han en Marleen, begin zeventigers, aan boord. Zij hebben een Spirit 33 en zeilen inmiddels ook al weer een jaar of drie op de Middellandse Zee. Wij hadden de boot bij ons vertrek vanuit Denia al zien liggen met als thuishaven Tholen.

Geweldig als je op zo’n leeftijd nog zo ondernemend en vitaal bent.

Het blijkt dat zij een tijd in het buitenland hebben gewoond en sinds 1981 weer terug in Nederland zijn. Enkele jaren geleden hebben zij een appartement in Tholen aan de haven hebben gekocht. Gezellig om ook hun zeilverhalen te horen.

Begin van de avond besluiten wij om maandag tegen elf uur te vertrekken van Formentera. De afstand is 25 mijl naar San Antonio op Ibiza.

Maandag 28 mei 2012

Tweede pinksterdag
Formentera-San Antonio (Ibiza)
Het is heel rustig weer. Het waait 10-12 knopen eerst uit het oosten later draaiend naar noordoost.
Cumulus vertrekt iets later uit de haven dan wij. Zodra de zeilen gehesen zijn en de boot op koers ligt passeren zij ons.
Wij zijn wat slow starters. Er zat nog een rif in, die moest er natuurlijk uit.
Na tien minuten lagen wij op koers. Daarna kwam de spiegel van Cumulus dichterbij.

Wij hebben gezeild tot aan de westpunt van Ibiza. Om tussen twee rotsen door te manoeuvreren moest de motor bij.

Daarna besloot Gino om de laatste 8 mijl te kruisen en hebben wij ook onze zeilen gehesen. Wij zeilden heerlijk op de muziek van Katie Melua over de Middellandse Zee. Dit is pas echt genieten, dan bestaat er niets mooiers.

Wat zou het leuk zijn als wij straks van Majorca naar Sardinië met Timo zo’n oversteek krijgen……
Beide schippers trekken hun eigen plan richting San Antonio.
Er komen enkele windschiftingen in het voordeel van Wind & Water, dus besluit Cumulus zijn koers wat te wijzigen.

Tegen vier uur komen wij in de baai van San Antonio aan. De wind trekt aan tot een kleine vijf, waardoor wij ineens toch nog snel in de haven zijn.
Wij krijgen een box aangewezen die naast Gino en Nadine bleek te zijn.
Aangezien Nadine goed Spaans spreekt en alles sneller en beter begrijpt, lagen zij als eerste in de box.
Wij drinken met zijn viertjes een finish biertje en hebben het nog even over de heerlijke zeiltocht.

Dinsdag 29 mei 2012

San Antonio, Ibiza
Wij besluiten om met zijn viertjes naar Ibiza stad met de bus te gaan.
Tegen de middag komen wij er aan. Lopen direct richting oude stad de heuvel op. Gezellig al die kleine straatjes die ons doen denken aan Obidos in Portugal.

Leuke winkeltjes, restaurantjes en prachtige vergezichten over de Middellandse Zee en de haven van Ibiza-stad.

Wij mogen het stadhuis van binnen bekijken. Gino probeert nog even de stoel van de burgemeester.

Hierna vinden wij dat wij wel een lunch hebben verdiend.

Deze keer bestellen wij witte Sangria. Nadine en Gino hebben het reeds eerder gedronken voor ons wordt het een verrassing. Duidelijk minder zoet als de rode, maar heerlijk fris.
Na de lunch wandelen wij richting de haven, waar natuurlijk prachtige zeil- en motorjachten liggen.

Als wij verder gaan komen wij samen tot de ontdekking dat wij toch met onze eigen schepen ook wel heel erg blij zijn.
Wij slenteren nog door wat straatjes en nemen tegen acht uur de bus weer terug naar de haven San Antonio.

Inmiddels hebben wij plattegronden en fietsroutes gekregen van het eiland. Dat geeft de komende dagen nog mogelijkheden.
Bij aankomst in de haven, nemen wij nog een aperitiefje op een terras.
De stenen banken met mozaïeken zijn heel bijzonder. Dit wordt op de foto vastgelegd.

Woensdag 30 mei 2012
San Antonio (Ibiza)
Na zo’n intensieve dag in Ibiza-stad is het heerlijk als je wat langer kunt blijven liggen.
Vandaag een beetje het stadje Antonio ontdekken.
Alvast weer een begin voor het blog maken.
Vanochtend ga ik uitgebreid douchen en haren wassen in het clubhuis.

Het bijzondere van deze haven is dat men overal zachte lounge muziek hoort.

Op de steigers hangen Bose luidsprekertjes met deze achtergrond muziek.
Zelfs op de toiletten en in de douches hoort men dit geluid. Hierdoor hoor je dus geen andere onaangename geluiden, dat is dan weer een voordeel.
Jelle heeft inmiddels op het havenkantoor deze cd gekocht, dus hebben wij aan boord ook deze muziek.

De deuren van de douches en de toiletten zijn kleurrijk beschilderd. Dit alles maakt een vrolijke indruk bij binnenkomst.

Aan het eind van de middag drinken wij nog iets in de stad op een terrasje.
Vanavond ga ik zelf koken, stukje vlees en gebakken aardappeltjes met uitjes.
Zo was het weer een heerlijke dag.

Donderdag 31 mei 2012
San Antonio (Ibiza)
Vandaag ga ik de was doen.
Vrijdag willen wij ergens aan de noordkust van Ibiza een baaitje opzoeken om daar een paar nachten te blijven liggen.
Dus is er geen elektriciteit en wifi, goed om ook eens een paar dagen zonder deze luxe te leven.

                                          

Zaterdag 19 mei 2012

Verwaaid in Denia
Valencia
Denia-Formentera

De wind blijft aanhouden.
Jelle stelt voor om een auto te huren en een paar dagen naar Valencia te gaan.
Volgens onze Belgische buurtjes moet dit een mooie stad zijn.
Zij hebben hun boot Cumulus, een Dufour 385, de afgelopen winter in Valencia in het water laten liggen. Dit is ze prima bevallen met prima prijsafspraken.
Toen zij van ons plan hoorden, kregen wij onmiddellijk allerlei folders en adviezen.
Jelle regelt de autohuur voor maandag en dinsdag. Ik ga op zoek naar een leuk hotel via booking.com. Het is toch wel erg makkelijk dat je dit allemaal via internet rustig in je eigen boot kunt uitzoeken.
In de haven waren dit weekend allerlei activiteiten georganiseerd.
Een demonstratie, van het redden van mensen in het water door honden.

Ondertussen gaat Jelle wat klussen op de boot en besluit ik het stadje in te wandelen. Ik was alleen even vergeten dat op zaterdagmiddag de meeste winkels gesloten zijn, dus was ik snel weer terug.

Wij eten wat in de kuip en na de afwas wil Jelle de wal op om de Uefa-cup finale tussen Chelsea en Bayern München te gaan kijken. Diverse restaurants hadden op hun borden geschreven dat de wedstrijd op een groot scherm te zien was.
Ondertussen heb ik allerlei hotels, de prijzen en de ervaringen van mensen die er zijn geweest gelezen. Niet makkelijk om te kiezen.
Nadine en Gino, onze Belgische buurtjes, hadden gezegd dat er aan het strand mooie hotels waren en daarbij ook een makkelijke verbinding naar het centrum.
Jelle is pas om half twaalf terug. Chelsea heeft gewonnen door middel van strafschoppen. Volgens Jelle was het een mooie wedstrijd.
Wij gaan te kooi en besluiten om morgen het hotel te boeken.

Zondag 20 mei 2012
Verwaaid in Denia
Lekker uitslapen, de wind blijft door de stagen gieren.
Wij nodigen Nadine en Gino uit voor een borrel aan het eind van de middag.
Wij pakken onze vouwfietsen en fietsen toch zeker wel 10 kilometer langs de boulevard naar de kaap San Antoni. Het is een prachtige ruige kust en doet denken aan Cote Sauvage in Bretagne.

Tegen de rotsen mooie huizen en overal gezellige strandtentjes.

De heenweg hebben wij de wind in de rug dus besluiten wij om op de terugweg bij een mooi terras te stoppen met uitzicht op de Middellandse Zee. In de verte zien wij Ibiza liggen.

Tegen zes uur komen onze Belgische buurtjes, Nadine en Gino, zij zijn rond de vijftig. Het is een gezellig stel, dat  pas op latere leeftijd is gaan varen, inmiddels varen zij al weer een jaar of negen. De eerste paar jaar in Nederland, daarna een maand naar Denemarken met veel regen. Het besluit was snel genomen hierna, om naar de Middellandse Zee te gaan. Twee jaar geleden zijn zij vertrokken uit Nederland. Afgelopen winter hebben zij in Valencia gelegen en zijn zelfs drie keer terug geweest om te genieten van het mooie weer en het achterland van Valencia.
Tijdens de borrel kregen wij nog  veel tips van ze voor Valencia.
Nadine ontdekte het Linjett wifi netwerk en vroeg of ze daarop kon inloggen, want het kwam op haar scherm tevoorschijn maar zij had geen code.

Maandag 21 mei 2012

Valencia
Jelle had de taxi geregeld en die stond ons op tijd op te wachten bij de haven. Het autoverhuurbedrijf zit namelijk een heel eind buiten de stad toch zeker 5 kilometer lopen.
Tegen negen uur rijden wij in ons witte Fiatje 500 richting Valencia.
Wij nemen de snelweg voor het gemak.
Om elf uur checken wij in een luxe last-minute hotel aan het strand, voor een prikkie, El Coso. Nadine had verteld dat dit hotel ook een zeer goede keuken had.
Wij drinken koffie op het strand.

Wij lopen dan richting de bushalte van de hop-on, hop-off bus, kost wat maar dan heb je ook wat. Je krijgt  een snelle indruk van de stad en met het kaartje kun je 24 uur in- en uitstappen waar je wilt. Wij gaan lekker boven zitten, koptelefoon op en laten het ons allemaal vertellen.

Midden in het centrum stappen wij uit op het plein de la Reina.
Valencia is de op twee na grootste stad van Spanje heeft bijna 800.000 inwoners. Het is een schone stad met veel gerenoveerde oude gebouwen.
Wij gaan direct de kathedraal in, die gebouwd is in 1262 en regelmatig is uitgebreid hetgeen duidelijk te zien is.

Vervolgens zijn wij op zoek gegaan in de wijk El Carmen waar onze Belgische buurtjes zo lekker geluncht hadden.

Nadat wij langs het oude beursgebouw La Lonja,  gebouwd tussen 1482 en 1498 tegenwoordig wordt het gebruikt bij grote culturele evenementen en een stadspoort zijn gelopen, nemen wij de bus terug naar ons hotel.
Hier gaan wij uitgebreid eten in het restaurant met uitzicht op de Middellandse Zee. Deze keer kiezen wij voor vlees en laten ons het heerlijk smaken.
Na afloop maken wij nog een wandeling naar de jachthaven die er rustig bij ligt.
Wij gaan terug naar het hotel waar een heerlijk bed op ons ligt te wachten.

Dinsdag 22 mei 2012
Valencia
Wij hebben een rustige nacht gehad. Jelle probeert het bubbel bad uit, want dat hebben wij niet aan boord.
Wij ontbijten in een prachtige zaal op de derde etage met uitzicht op een schoon en rustig strand en de blauwe Middellandse Zee.
Om half elf zitten wij in de bus die ons naar de stad brengt.
Wij lopen naar de Mercado Central. Het is een groot art-nouveau gebouw versierd met ijzer,glas, tegels en windvaneen in de vorm van parkieten en zwaluwen. Het werd geopend in 1928 en is een van de grootste en fraaiste markthallen in Europa.

Wij lopen weer langs La Lonja verder de Avenue de Cristina af en komen uit op de Plaza del Ayumtamiento. Wij zien daar het prachtige stadhuis en het oude postkantoor uit 1906.

Wij kijken onze ogen uit. We vervolgen onze wandeling naar het Station Nord binnen mooi betegeld en een grote zuil in art-nouveau stijl.

Aan het eind van de ochtend stappen wij weer in de bus die ons via een mooie route naar de auto brengt. Wij komen langs het prestigieuze concertgebouw, passeren de halve bolvormige bioscoop Ciutat de les Arts ontworpen door de Valenciaanse architect Santiago Calvatore, het gebouw stelt een knipoog voor.

Daarna zien wij  de Oceanografic allemaal prachtig modern ontworpen gebouwen.

Wij stappen uit bij onze auto.
Onderweg stoppen wij bij een grote Liddle en vullen onze complete drankvoorraad en wat andere zaken aan.
Straks op de Balearen is alles vele malen duurder dan hier aan de wal.
Dit is het gemak van de auto. Jelle rijdt nog even langs de dieselpomp om de reserve tanks te vullen, daarna gaan de watertanks vol en zijn wij klaar voor vertrek.

Woensdag 23 mei 2012

Denia-Formentera
Om zeven uur zitten wij al op het water met de boot.
De tocht is 62 mijl en gaat dus zeker 10 uur duren.

Er is geen zuchtje wind. Alles verloopt voorspoedig. Onderweg zijn wij constant op zoek naar dolfijnen. Nadine en Gino hadden namelijk de dag ervoor er veel gezien. Helaas wij hebben ze niet kunnen ontdekken.

Onderweg is het net of wij op een cruiseschip zit alleen wel met een groot verschil. Wij moeten zelf voor ons eten een drinken zorgen.

Voordat wij de haven van La Savina binnen lopen, zien wij een soort van kraan in het water voor het eilandje S'espalmador. Op zee werd via de marifoon omgeroepen dat alle schepen enkele mijlen uit de buurt moeten blijven in verband met werkzaamheden.
Via de navtex ontdekt Jelle dat er een schip los getrokken gaat worden.

Tegen vier uur ’s middags komen wij aan in La Savina de haven van Formentera.

Hier zien wij later in een Spaanse krant de foto's staan van de operatie. Het bleek een veerboot te zijn van Formentera naar Ibiza, die in februari op de rotsen was gelopen. Waarschijnlijk kon het schip nu pas  van de rotsen worden getrokken vanwege het ingewikkelde probleem.

Wij krijgen een mooi plekje langs de steiger. Het liggeld blijkt direct het dubbele van Denia te zijn en dan zitten wij nog in het voorseizoen. Zonder gebruik van water en elektriciteit is het € 40,00.

Inmiddels komt Nadine er al aan gefietst. Zij vertelt dat zij € 32,00 betalen in de vissershaven en dat er ook nog plaats voor ons is. Wij blijven een nacht liggen net betaald, maar besluiten de volgende dag te verkassen.
’s Avonds drinken wij bij Nadine en Gino aan boord een borrel en wij vertellen onze ervaringen van Valencia inderdaad een prachtige stad.

Donderdag 24 mei 2012
Formentera
Wat een rust en een weelde heerlijk iets langer in bed.
Jelle heeft de ontbijttafel klaar. Daana gaat hij douchen en verbruik van water en elektriciteit verrekenen.
Om 12 uur kunnen wij naar de andere haven het scheelt toch € 7,00 per nacht en wij willen hier zeker tot maandag blijven liggen.
’s Middags pakken wij onze fietsen, handdoeken en badpakken om het eiland te verkennen.

Eerst bekijken wij het kleine binnenmeertje Estany des Peix.

Daarna fietsen wij langs het grote binnenmeer Estany Pudent.

Halverwege zijn er zoutpannen les Salines. Deze kunnen echter niet tippen als je de zoutpannen bij Guerande (La Baule) hebt gezien.

Onderweg zien wij een Black-winged Stilt een soort van Fuut.

Even later stoppen wij bij een prachtig wit strand. Het water heeft zoveel verschillende kleuren blauw; dit hebben wij beiden nog nooit gezien.

Wij spreiden onze handdoeken in het zand en gaan de zee in. Heerlijke temperatuur rond de 19 graden.
Nadat de zon ons heeft gedroogd, springen wij weer op onze fietsen.
Vlakbij de boot stoppen wij bij een hostal waar men wifi heeft. Jelle besteld een koud biertje en ik een verse jus d’orange met uitzicht op het kleine binnenmeertje Estany des Peix.
Aan boord verlengen wij de bimini met een extra zonnetent want het begint nu echt warm te worden.
In de kuip genieten wij van het uitzicht op de haven en in de verte zien wij Ibiza liggen. Aan de achterkant kijken wij uit op de terrassen en de boulevard met palmen.

Wat is het leven toch goed………………………….

Zaterdag 12 mei 2012
Mar Menor - Alicante
Alicante - Calpe

Wij vertrekken vanuit de haven van Mar Menor.

De dieseltank wordt vol gegooid er gaat 150 liter in, ook de twee losse reservetanks gaan vol, zodat we in totaal 230 liter diesel hebben. De motor verbruikt iets meer dan 3 liter per uur, dit betekent dat wij 75 uur kunnen varen. Voor ons belangrijk om te weten in verband met de oversteek van Majorca naar Sardinië.  De afstand is ongeveer 250 mijl varen, gemiddeld varen wij 6 knopen per uur dat is dus 2 dagen en nachten onderweg.
Om tien uur gaat de brug open en de motor gaat aan want zeker tot de ronding van de eerste kaap Roig blijft het rustig misschien daarna wat meer wind.
Dit gebeurt niet. Na vier uur motoren heeft Jelle er genoeg van. Hij hijst het grootzeil legt er direct een rif in en rolt de genua uit. Hij stuurt wat op richting zee in de hoop wat meer wind te vangen.. Wij zeilen nu vier knopen niet hard maar wel heerlijk rustig. Nu en dan springt er een vis boven het water uit, maar de zee blijft verder rustig.
Door het heldere weer zien wij van veraf Alicante reeds liggen, nadat we de Cabo de Santa Pola hebben gerond.

Wij passeren de eilanden groep Taborca. In de 18^e eeuw werd hier een nederzetting gebouwd, want de piraten die hier woonden moesten verdreven worden.

Even voor vier gaat het zeil eraf en varen wij richting Alicante.
Het is een natuurlijke haven met een grote baai ervoor.
Vanuit de verte zie je het kasteel de Santa Barbara uit de 16^e eeuw al liggen.
Alicante heeft meer dan 300.00 inwoners. Het is de hoofdstad van de Costa Blanca.
In de achtste eeuw bouwden de Moren hier al een stad.
Bij het invaren zien wij een ontzettend grote jachthaven voor ons. Links is de vissershaven.
Nadat we op kanaal 9 het havenkantoor hebben opgeroepen, wordt ons gevraagd bij de dieseltank aan te leggen en naar het havenkantoor te komen met de officiële papieren. Wij hebben geluk het blijkt dat er nog een box beschikbaar was voor onze boot.
In de haven liggen toch zeker 1000 zeil- en motorboten alles door elkaar, maar desondanks maakt het toch een overzichtelijke indruk.
Wij leggen aan en zien tot onze verbazing dat de steigers een soort van kleine tweebaanswegen zijn, met aan de zijkant speciale parkeerhavens voor auto’s, motoren en fietsen. Men mag er niet harder dan 20 km. Staat op het speciale bord en halverwege is er een soort van rotonde gecreëerd met middenin een groot anker. Het is dus mogelijk om je auto naast je boot te parkeren.

Wij kwamen aan op zaterdagmiddag en in de haven was het drukte van belang en alle parkeervakken waren dan ook bezet.

Zoiets hadden wij nog nooit gezien en wij kijken onze ogen uit.

Aan het begin van de avond wandelen wij de stad in.
Nadat we door de slagbomen zijn gelopen, hier zit dagelijks tot 23.00 uur een bewaker, komen wij op de boulevard langs de haven. Hier zijn alleen restaurants van duur tot goedkoop en van zeer chique tot simpel keuze uit zeker wel 40 gelegenheden.
Vervolgens lopen wij de Explanada de Espana over, dit is een brede promenade met aan weerszijden palmbonen en een heel bijzonder plaveisel.

Wij kopen een ijsje en lopen terug naar de boot.

De eerste paar uur slapen wij heerlijk. Tegen 1 uur worden wij wakker van de disco aan de haven  die zeker tot zondagochtend 8 uur ons uit de slaap heeft gehouden.. Ja, ineens ervaren wij weer dat wij in een echte Spaanse toeristenstad zijn aangeland.

Zondag 13 mei 2012

Het is Moederdag in Nederland. Enkele dagen  geleden, hadden wij al contact gehad met de bloemist in Zutphen, om twee mooie boeketten bij onze moeders te bezorgen. Lang leve internet, dit is dan een uitkomst en is het zo geregeld.
Zaterdagsmiddags hadden wij al een sms’je van ze, om te zeggen dat de bloemen heel mooi waren.
Alhoewel Jelle altijd zegt, dat ik zijn moeder niet ben(klopt) en hij hier dus ook echt niets mee heeft. Mocht ik deze ochtend blijven liggen, want hij ging de ontbijttafel klaarmaken omdat het Moederdag was.
Aan het eind van de middag maken wij een strandwandeling. Het is druk en velen nemen al een duik in het zeewater.

Wij eindigen onze wandeling onderaan het kasteel de Santa Barbara. Wij nemen de lift dat bespaart ons een klim. Komen boven uit en hebben een prachtig uitzicht over de baai.

Als Jelle genoeg foto’s heeft geschoten, dan gaan wij te voet naar beneden, langs de kasteelmuur, dit geeft ook weer mooie uitzichten op de stad.

In oktober 2011 is in Alicante, de Volvo Ocean Race gestart.

Dit moet een geweldig gezicht zijn geweest.  Er zijn in deze stad zoveel mogelijkheden om dit spektakel te aanschouwen.

De komende week wordt er in Miami gestart, daarna gaan ze de Atlantische Oceaan over en finishen in Lissabon.

Men verwacht op 6/7 juli de officiële finish in Ierland.

Dit even tussendoor voor de zeilers onder de lezers.
Op de terugweg naar de boot, stoppen wij bij een terras om maar eens wat te gaan eten.

Maandag 14 mei 2012
Wij besluiten om ook dinsdag nog te blijven liggen, wij hebben immers nog tijd genoeg.
Gisteravond hoorden wij van Timo dat hij zijn vlucht heeft geboekt.
Hij komt op zaterdag 16 juni einde ochtend aan in Palma. Dus kan er dan ’s middags al gevaren worden, wij liggen dan al aan de oostkust van Majorca. Op dinsdag 19 juni vliegt hij ’s ochtends vroeg vanaf Sardinië weer naar Nederland.
Wij kijken uit naar zijn komst.
Vandaag doen wij wat klusjes en administratie. ’s mIddags loop ik nog even de stad in. Het is een gezellige stad met mooie winkels. Dit zal voorlopig de laatste keer zijn dat wij in zo’n grote stad liggen.

Dinsdag 15 mei 2012

Wij kopen de laatste boodschappen voor ons vertrek van morgen.
Het barokke stadhuis is ’s morgens open voor bezichtiging, hetgeen zeker de moeite waard is.

Inmiddels zijn wij aardig bevoorraad, hetgeen wel fijn is, want je weet nooit wanneer je weer zo’n uitgebreide kans krijgt.

’s Avonds gaan wij op tijd naar bed, want de volgende dag moet er gevaren worden.

Woensdag 16 mei 2012

Na vier dagen in de haven gelegen te hebben, wordt het weer tijd om de lijntjes los te gooien.
De planning is half negen vertrek naar Moraira, de op een na de laatste haven voor de overtocht naar Ibiza.
De afstand is 36 mijl met een gemiddelde van 6 knopen betekent dat 6 uur varen.
Moeder natuur gooide roet in onze tocht.
De eerste drie uur op de motor verliepen redelijk, wij hadden 18 mijl gevaren.
Daarna wakkerde de wind aan, deze zou naar het oosten draaien, maar bleef helaas noord-oost. Dat was dezelfde kant die wie uit moesten.
Om te zeilen moesten wij dus eerst een eind de zee in, toch zeker 6 mijl, daarna konden wij pas de kaap de la Huerta ronden.

Tijdens het hijsen van het grootzeil hebben wij direct een rif gestoken.

Het was een knobbelig zeetje, zaten aan lage wal dus extra golfjes.
Wij voeren hoog aan de wind, zeker 40 graden. Voor een paar uur is dat redelijk, maar na vier uur zeilen, kan ik je vertellen dat, dat niet voor iedereen een pretje is.
Tijdens zo’n tocht, vraag ik mij dan nog steeds af of ik deze manier van zeilen wel zo leuk vind….
Maar de schipper houdt zich, zoals gewoonlijk, prima en geniet van alles.
Gelukkig vond hij het na een uur of vier aan de wind zeilen, ook wel genoeg.
Samen met zijn “bemanning” besluit hij toch naar Calpe te varen, hetgeen zes mijl korter is.

Tegen vier uur lopen wij de haven aan , die prachtig tegen Kaap Penon de Ifach ligt. Wij krijgen een box toegewezen en besluiten morgen direct door te varen naar Denia de laatste haven voor ons aan de Spaanse kust.
Door het heen en weer slingeren van de boot, zijn ook mijn evenwichtsorganen wat ontregeld. Nadat ik even heb gelegen gaan wij toch het dorpje verkennen.
De vissersboten komen af en aan en het is een drukte van jewelste.

Langs de boulevard richting de visafslag, zijn toch zeker 10 mooie visrestaurants. Tegen zeven uur, hadden wij toch wel wat trek gekregen, maar wij zouden zelf koken.
Al de obers liepen ons tegemoet om hun menu aan te prijzen.
Op een van de menu’s viel ons oog, keuze uit 5 voorgerechten, deze keer niet alleen dat gefrituurde en daarna keuze uit 5 hoofdgerechten en een dessert plus een fles rode wijn, voor € 10,00 per persoon. Daar ging Jelle voor overstag. Onmiddellijk werd ons een glaasje Sangria aangeboden.
Wij reserveerden een tafeltje, want wij wilden eerst nog even kijken bij de visafslag.
Als voorgerecht had Jelle mosselen en ik had een garnalencocktail, als hoofdgerecht hadden wij beiden gegrilde tong. Dit alles hebben wij ons heerlijk laten smaken.
Terwijl wij er zaten kwam er een frans echtpaar aan een tafeltje naast ons zitten.
Al snel hadden wij contact. Zij vertelden dat zij in Denia een appartement hadden, waarop wij antwoordden, dat wij daar morgen naar toe gingen.
In Frankrijk woonden zij in Le Mans. Na afloop gaf Jelle ze ons visitekaartje.

En zei, als zij ons zouden kunnen vinden in de haven van Denia, er een drankje voor hun aan boord was.

Tegen half elf zijn wij naar bed gegaan.
Ik heb een paracetamol genomen en heb als een roos geslapen.

Donderdag 17 mei 2012

Het is hemelvaartsdag.
Terwijl in Nederland misschien al veel mensen op de fiets zitten om te dauw trappen, starten wij de motor van onze boot richting Denia.
De afstand is 24 mijl dat betekent 4 uur varen. Wij vertrekken vroeg, zodat de wind ons niet kan verrassen.

Wij steken wat dieper zee in om vervolgens wat noordelijker richting Valencia
te kunnen varen. Wij moeten wat kaapjes ronden waaronder de Punto Ifach, de Cabo Moraira, de Cabo de la Noa en als laatste de Cabo de San Antonia.

Er is bijna geen wind, alleen de zee is erg onrustig, hetgeen ook veroorzaakt wordt door o.a. de kapen en de wind van de vorige dag.
Na de laatste kaap wordt de zee inderdaad rustiger en het varen een stuk prettiger.
Bij het aanlopen van een haven is het altijd weer spannend hoe alles er uit zal zien.

Op de marifoon roepen wij het havenkantoor op, de dame die ons te woord staat, spreekt perfect Engels. Zij geeft ons het steigernummer door en zegt dat er een marinero aankomt om ons te helpen bij het aanleggen.

Dat is wel fijn want inmiddels waait het al weer 20 knopen.

De haven is groot voor driekwart bezet, alles ziet er keurig verzorgd uit.
Palmen langs de boulevard en de steigers.
Wij eten “ons twaalfuurtje” in de kuip.
Verder rommelen wij wat en gaan dan toch maar even binnen liggen.
De wind is weer flink aangewakkerd, hetgeen in de kuip veel lawaai geeft, veroorzaakt door de lijnen die tegen de masten aan slaan.
Aan het eind van de middag is de wind gaan liggen en zitten wij in de kuip te borrelen als de telefoon gaat.
Het blijkt dat het Franse echtpaar, dat wij in Calpe hadden ontmoet, op zoek waren naar onze boot en ergens in de haven waren.
Jelle haalt ze op en nodigt ze uit voor een borrel aan boord. Zij waren toch wel benieuwd naar onze boot. In de kuip hebben wij met zijn vieren wat gedronken en tegen acht uur vertrokken zij weer. Na afloop vroegen zij of wij de volgende dag bij hun in het appartement kwamen en Gabriel zou ons dan komen ophalen.
Deze uitnodiging vonden wij toch wel erg leuk en hebben het dus aangenomen.

Vrijdag 18 mei 2012

De wasmachine doet zijn werk.
Wij wandelen het stadje in, dat 40.000 inwoners heeft en kopen wat vers fruit op de plaatselijke markt aanbevolen door onze Franse gasten.
Het is de eerste wat bewolkte dag, dus tijd om het blog te maken.
Om zes uur worden wij opgehaald door Gabriel. Na ongeveer 20 minuten komen wij aan bij hun appartement. Het ligt aan de rand van de stad, een gezellig laagbouw complex. Zij leiden ons rond, het is een mooi goed onderhouden complex met in het midden twee zwembaden, rondom een prachtig aangelegde tuin. Daarna laten zij hun appartement zien, hetgeen  comfortabel is, een aparte slaapkamer heeft, kleine woonkamer, maar men leeft toch buiten op het terras. Wij hebben over van alles en nog wat gebabbeld en ik wilde natuurlijke wel wat meer weten over de nieuw gekozen president Hollande.
Tegen acht uur brengt Gabriel ons naar de boot.
Wij stoppen even bij een leuke tent in de haven om een hapje te eten.
De eigenaar bleek een Hollander  te zijn, die al een aantal jaren dit bedrijf runde.
Er zaten veel Nederlanders en een gedeelte van het bedienend personeel was ook Nederlands, ineens zaten wij in een Nederlandse kolonie.  
De prijzen waren er ook naar, maar het eten was voortreffelijk.
Nu snel naar de boot dan kan het blog vanavond nog op internet.